De Productiemogelijkheden Frontier verwijst naar het idee dat in een bepaalde economie, productiefactoren zoals arbeidskrachten KPI's van de beroepsbevolking. Hoe kunnen we de beroepsbevolking volgen? Overheden en economen verwijzen meestal naar drie belangrijke prestatie-indicatoren (KPI's) om de sterkte van de beroepsbevolking van een land te beoordelen en het kapitaal is schaars. Daarom is er maar een eindige hoeveelheid van elk goed dat kan worden geproduceerd, en de schaarse middelen moeten zorgvuldig worden toegewezen aan de productie van veel goederen.
Hoe werkt de Productiemogelijkheden Frontier?
Overweeg Economy A, die slechts twee goederen produceert (voor de eenvoud): aardappelen en wortelen. Beide goederen hebben twee belangrijke inputs nodig om te kunnen worden vervaardigd. Economie van de productie Productie verwijst naar het aantal eenheden dat een bedrijf in een bepaalde periode produceert. Vanuit een micro-economisch standpunt gezien, een bedrijf dat efficiënt opereert: arbeid en kapitaal, die schaars zijn in economie A.Dus zouden de productiemogelijkheden voor economie A er als volgt uitzien:
Hier kunnen we de "grens" grafisch zien. Het vertelt ons dat als economie A 100% van haar arbeid en kapitaal zou besteden aan het produceren van wortelen, het in staat zou zijn om 500 eenheden te produceren. We zien ook dat als Economy A alle middelen zou besteden aan het produceren van aardappelen, het in staat zou zijn om 500 eenheden te produceren. Als we echter veronderstellen dat de economie winstgevendheid in beide goederen ziet en beide wil produceren, komen we het idee van een afweging tegen.
Als we naar de helling van de grens in de bovenstaande grafiek kijken, zien we dat er een uitruil van 1 eenheid is tussen het produceren van wortelen en aardappelen. Dit betekent dat Economy A voor elke extra geproduceerde wortel de productie van aardappelen met 1 eenheid moet verminderen vanwege de schaarse productie-inputs.
Stel dat in een basisscenario Economy A produceert bij de evenwichtshoeveelheden van 250 aardappelen en 250 wortelen. Dit jaar stijgt door een droogte bij een concurrent wortelteler de prijs van wortelen en Economy A wil hierop inspelen door meer wortelen te produceren dan in het basisscenario. Dus besluit de economie om 400 wortelen te produceren, en als gevolg van de afweging van 1 eenheid die in deze economie bestaat, zullen er als resultaat slechts 100 aardappelen worden geproduceerd.
Hoe kan de helling van de Productiemogelijkheden Frontier veranderen?
Veranderingen in de helling van de PPF houden voornamelijk verband met de productiekosten van de goederen in de economie. Neem nu economie A als voorbeeld: stel dat de totale input van arbeid en kapitaal die nodig is om goederen te vervaardigen, wordt samengevat door de variabele k. De 1-op-1 afweging zou alleen gelden als wortelen en aardappelen allebei dezelfde k- waarde hadden, zeg 100 in de huidige economische omstandigheden.
Stel dat de productiekosten van 1 aardappel oplopen tot k = 200, en de productiekosten van 1 wortel constant blijven. In een dergelijk scenario zou de afweging veranderen, aangezien het produceren van 1 aardappel de economie zou vereisen om af te zien van de productie van 2 wortelen. Omgekeerd zou het produceren van 1 wortel betekenen dat de economie zou moeten afzien van de productie van 0,5 aardappelen. Een dergelijke situatie zou wortelen veel aantrekkelijker maken om te produceren (ervan uitgaande dat de winsten die worden gegenereerd bij de verkoop van zowel wortelen als aardappelen constant blijven).
Hoe kan de grens van productiemogelijkheden worden verlegd?
Verschuivingen naar buiten of naar binnen in de PPF kunnen voornamelijk worden veroorzaakt door veranderingen in de totale hoeveelheid beschikbare productiefactoren of door technologische vooruitgang. Als het totale aantal productiefactoren zoals arbeid of kapitaal toeneemt, kan de economie op elk punt langs de grens meer goederen produceren. Omgekeerd zal in tijden van hoge werkloosheid en beperkte geldvoorraad de grens zich naar binnen terugtrekken en zal de totale hoeveelheid goederen die geproduceerd kan worden, afnemen.
Als er nieuwe technologieën worden ontwikkeld die het mogelijk maken om goederen te produceren met minder productiefactoren, zal het kapitaal van de economie in wezen een stijging van de koopkrachtpariteit ervaren.Koopkrachtpariteit Het concept van koopkrachtpariteit (PPP) wordt gebruikt om multilaterale vergelijkingen te maken tussen de nationale inkomens en levensstandaard van verschillende landen. Koopkracht wordt gemeten aan de hand van de prijs van een bepaalde korf met goederen en diensten. Pariteit tussen twee landen impliceert dus dat een munteenheid in één land zal kopen. De economie zal dus op elk punt langs de grens meer kunnen produceren, wat betekent dat de grens effectief naar buiten is verschoven. Inwaartse verschuivingen in de PPF die verband houden met regressies in de technologie zouden theoretisch kunnen voorkomen, maar aangezien is bewezen dat technologie in het algemeen voortdurend verbetert in de loop van de tijd,een dergelijk scenario zal in het echte leven vrij onwaarschijnlijk zijn.
Meer middelen
Finance biedt de Financial Modelling & Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma voor diegenen die hun carrière naar een hoger niveau willen tillen. Raadpleeg de volgende financiële bronnen voor meer informatie over gerelateerde onderwerpen:
- Bruto binnenlands product (bbp) Bruto binnenlands product (bbp) Het bruto binnenlands product (bbp) is een standaardmaatstaf voor de economische gezondheid van een land en een indicator van de levensstandaard. Ook kan het bbp worden gebruikt om de productiviteitsniveaus tussen verschillende landen te vergelijken.
- Markteconomie Markteconomie Markteconomie wordt gedefinieerd als een systeem waarbij de productie van goederen en diensten wordt afgestemd op de veranderende wensen en mogelijkheden van de markt
- Pigou Effect Pigou Effect Het Pigou Effect is een theorie die is voorgesteld door de beroemde anti-keynesiaanse econoom Arthur Pigou. Het verklaart een verband tussen consumptie, werkgelegenheid en economische output in tijden van deflatie en inflatie.
- Vraag en aanbod Vraag en aanbod De wetten van vraag en aanbod zijn micro-economische concepten die stellen dat in efficiënte markten de geleverde hoeveelheid van een goed en de hoeveelheid die van dat goed wordt gevraagd, aan elkaar gelijk zijn. De prijs van dat goed wordt ook bepaald door het punt waarop vraag en aanbod aan elkaar gelijk zijn.
