Een dekkingsratio is een groep financiële ratio's die wordt gebruikt om het vermogen van een bedrijf te meten om zijn financiële verplichtingen te betalen. Schuldcapaciteit Schuldcapaciteit verwijst naar het totale bedrag van de schuld dat een bedrijf kan aangaan en kan terugbetalen volgens de voorwaarden van de schuldovereenkomst. . Een hogere ratio wijst op een groter vermogen van het bedrijf om aan zijn financiële verplichtingen te voldoen, terwijl een lagere ratio op een lager vermogen duidt. Dekkingsgraden worden vaak gebruikt door schuldeisers en geldschieters Topbanken in de VS Volgens de Amerikaanse Federal Deposit Insurance Corporation waren er in de VS 6.799 door de FDIC verzekerde commerciële banken in februari 2014. De centrale bank van het land is de Federal Reserve Bank, die ontstond na de goedkeuring van de Federal Reserve Act in 1913 om de financiële positie van een potentiële lener te bepalen.
De meest voorkomende dekkingsgraden zijn:
- Interest Coverage Ratio Interest Coverage Ratio Interest Coverage Ratio (ICR) is een financiële ratio die wordt gebruikt om te bepalen in hoeverre een bedrijf in staat is om de rente over zijn uitstaande schuld te betalen. : Het vermogen van een bedrijf om de rentelasten te betalen Rentelasten Rentelasten komen voort uit een bedrijf dat financiert door middel van schulden of financiële leasing. Rente wordt gevonden in de winst-en-verliesrekening, maar kan ook worden berekend via het schuldoverzicht. Het schema moet een overzicht geven van alle grote schulden die een bedrijf op zijn balans heeft, en de rente berekenen door de (enige) op zijn schuld te vermenigvuldigen.
- De debt service coverage ratio schuldaflossingsdekking De schuldaflossingsdekking (DSCR) meet het vermogen van een onderneming om haar bedrijfsresultaat te gebruiken om al haar schuldverplichtingen terug te betalen, met inbegrip van terugbetaling van de hoofdsom en rente op zowel de korte termijn en lange termijn schulden . : Het vermogen van een bedrijf om alle schuldverplichtingen te betalen, inclusief terugbetaling van hoofdsom en rente
- Dekkingsgraad: het vermogen van een bedrijf om rentelasten te betalen met zijn kassaldo
- Dekkingsgraad van activa: het vermogen van een bedrijf om zijn schuldverplichtingen met zijn activa terug te betalen
# 1 Rentedekkingsratio
De rentedekkingsratio Interest Coverage Ratio Interest Coverage Ratio (ICR) is een financiële ratio die wordt gebruikt om te bepalen in hoeverre een bedrijf de rente over zijn uitstaande schuld kan betalen. (ICR), ook wel de "keer rente verdiend" genoemd, evalueert het aantal keren dat een bedrijf in staat is om de rentelasten op zijn schuld te betalen met zijn bedrijfsopbrengsten. Als algemene benchmark wordt een rentedekkingsgraad van 1,5 beschouwd als de minimaal aanvaardbare ratio. Een ICR van minder dan 1,5 kan duiden op een risico op wanbetaling en op de weigering van kredietverstrekkers om meer geld aan het bedrijf te lenen.
Formule
Rentedekkingsgraad = bedrijfsopbrengsten / rentelasten
Voorbeeld
Een bedrijf meldt een bedrijfsinkomen van $ 500.000. Het bedrijf is aansprakelijk voor rentebetalingen van $ 60.000.
Rentedekking = $ 500.000 / ($ 60.000) = 8,3x
Daarom zou het bedrijf zijn rentebetaling 8,3x kunnen betalen met zijn bedrijfsopbrengsten.
# 2 Dekkingsgraad van de schuldendienst
De dekkingsgraad van de schuldendienst Debt Service Coverage Ratio De Debt Service Coverage Ratio (DSCR) meet het vermogen van een bedrijf om zijn bedrijfsinkomsten te gebruiken om al zijn schuldverplichtingen af te lossen, inclusief aflossing van hoofdsom en rente op zowel korte als lange termijn. schuld. (DSCR) beoordeelt het vermogen van een bedrijf om zijn bedrijfsinkomsten te gebruiken om zijn schuldverplichtingen inclusief rente terug te betalen. De DSCR wordt vaak berekend wanneer een bedrijf een lening aangaat bij een bank, financiële instelling of een andere leningverstrekker. Een DSCR van minder dan 1 suggereert een onvermogen om de schulden van het bedrijf te betalen. Een DSCR van 0,9 betekent bijvoorbeeld dat er slechts voldoende netto bedrijfsinkomsten zijn om 90% van de jaarlijkse schuld en rentebetalingen te dekken. Als algemene vuistregel geldt dat een ideale dekkingsgraad van de schuldendienst 2 of hoger is.
Formule
Dekkingsgraad van de schuldendienst = bedrijfsinkomen / totale schuldendienst
Voorbeeld
Het financiële overzicht van een bedrijf toonde bijvoorbeeld de volgende cijfers:
- Bedrijfswinst: $ 500.000
- Rentelasten: $ 100.000
- Hoofdbetalingen: $ 150.000
Dekking schuldendienst = $ 500.000 / ($ 100.000 + $ 150.000) = 2,0x
Daardoor zou het bedrijf zijn schuldendienst 2x kunnen dekken met zijn bedrijfsopbrengsten.
# 3 Kasdekkingsratio
Dit is nog een extra ratio, bekend als de cash-dekkingsgraad, die wordt gebruikt om het kassaldo van het bedrijf te vergelijken met de jaarlijkse rentelasten. Dit is een zeer conservatieve maatstaf, omdat het alleen contant geld (geen andere activa) vergelijkt met de rentelasten die het bedrijf heeft in verhouding tot zijn schulden.
Formule
Cash-dekkingsgraad = totale cash / totale rentelasten
Voorbeeld
Beschouw een bedrijf met de volgende informatie:
- Kassaldo: $ 50 miljoen
- Kortlopende schulden: $ 12 miljoen
- Langlopende schulden: $ 25 miljoen
- Rentelasten: $ 2,5 miljoen
Contante dekking = $ 50 miljoen / $ 2,5 miljoen = 20,0x
Dit betekent dat het bedrijf zijn rentelasten twintig keer kan dekken. Omdat het kassaldo groter is dan het totale schuldsaldo, kan het bedrijf ook alle hoofdsom die het verschuldigd is terugbetalen met de beschikbare contanten.
# 4 Dekkingsgraad van activa
De asset coverage ratio (ACR) beoordeelt het vermogen van een bedrijf om zijn schuldverplichtingen terug te betalen door zijn activa te verkopen. Met andere woorden, deze ratio beoordeelt het vermogen van een bedrijf om schuldverplichtingen met activa te betalen nadat aan verplichtingen is voldaan. Het aanvaardbare niveau van activadekking hangt af van de branche. Een ASR van 1 betekent dat het bedrijf gewoon al zijn schulden zou kunnen afbetalen door al zijn activa te verkopen. Een ASR hoger dan 1 betekent dat het bedrijf alle schulden zou kunnen afbetalen zonder al zijn activa te verkopen.
Formule
Dekkingsgraad van de activa = ((Totaal activa - Immateriële activa) - (Kortlopende verplichtingen - Kortlopende schulden)) / Totaal schuldverplichtingen
Voorbeeld
De financiële gegevens van een bedrijf omvatten bijvoorbeeld:
- Totale activa: $ 170 miljoen
- Immateriële activa: $ 30 miljoen
- Kortlopende schulden: $ 30 miljoen
- Kortlopende schulden: $ 20 miljoen
- Totale schuld: $ 100 miljoen
Activadekking = (($ 170 miljoen - $ 30 miljoen) - ($ 30 miljoen - $ 20 miljoen)) / $ 100 miljoen = 1,3x
Daarom zou het bedrijf al zijn schulden kunnen afbetalen zonder al zijn activa te verkopen.
Aanvullende bronnen
Finance is de wereldwijde leverancier van het Financial Modelling and Valuation Analyst Program FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari, een certificering voor financiële analisten die analyses van wereldklasse willen uitvoeren. Om te blijven leren en uw carrière te bevorderen, zijn deze aanvullende financiële bronnen nuttig:
- Kosten van schulden Kosten van schulden De kosten van schulden zijn het rendement dat een bedrijf biedt aan zijn debiteuren en crediteuren. Kosten van schulden worden gebruikt in WACC-berekeningen voor waarderingsanalyses.
- Schema van schulden Schema van schulden In een schema van schulden worden alle schulden die een bedrijf heeft in een schema op basis van de looptijd en het rentetarief weergegeven. Bij financiële modellen stromen de rentelasten
- Senior en achtergestelde schulden Senior en achtergestelde schulden Om een beeld te krijgen van senior en achtergestelde schulden, moeten we eerst de kapitaalstapel bekijken. Capital stack rangschikt de prioriteit van verschillende financieringsbronnen. Senior en achtergestelde schulden verwijzen naar hun rang in de kapitaalstapel van een bedrijf. In geval van liquidatie wordt eerst de senior schuld uitbetaald
- Schuldconvenanten Schuldconvenanten Schuldconvenanten zijn beperkingen die kredietverstrekkers (schuldeisers, schuldeisers, investeerders) stellen aan leningsovereenkomsten om de acties van de lener (debiteur) te beperken.
