Veblen good is een soort luxegoed dat vernoemd is naar de Amerikaanse econoom Thorstein Veblen. Het laat een positieve relatie zien tussen prijs en vraag, en dus een stijgende vraagcurve.
De vraag naar een Veblen-goed stijgt (daalt) wanneer de prijs stijgt (daalt). Een Veblen-product wordt over het algemeen beschouwd als een product van hoge kwaliteit en een statussymbool. Wanneer de prijs hoger wordt, maakt het statussymbool het Veblen-product aantrekkelijker voor consumenten met een hoge sociale en economische status. Enkele veel voorkomende voorbeelden van Veblen-goederen zijn luxe auto's, wijnen en mooie sieraden.
Overzicht
- Veblen-goederen zijn luxegoederen en spreken aan als een hoogstaand kwaliteits- en statussymbool.
- Veblen-goederen nemen een stijgende vraagcurve aan, waarbij de hoeveelheid vraag toeneemt (afneemt) naarmate de prijs stijgt (afneemt).
- Veblen-goederen hebben een snob-waardestatus, een premie die consumenten bereid zijn te betalen voor de exclusieve producten die verschillen van de producten die gewoonlijk worden geprefereerd.
Veblen Good en de wet van de vraag
Veblen goed is een uitsluiting van de wet van de vraag, wat een concept van micro-economie is. Het stelt dat de prijs en de hoeveelheid van de vraag naar goederen een omgekeerde relatie vertonen als gevolg van het vervangende effect.
Wanneer de prijs van goed stijgt, neemt de hoeveelheid vraag af, en wanneer de prijs daalt, neemt de hoeveelheid vraag toe. Echter, vanwege zijn specifieke kenmerken als luxe, zal een Veblen-product een grotere vraag zien wanneer de prijs stijgt. De onderstaande diagrammen tonen de twee soorten vraag- en prijsverhoudingen voor normale goederen (die de wet van de vraag volgen) Vraagwet De wet van de vraag stelt dat de gevraagde hoeveelheid van een goed een omgekeerde relatie vertoont met de prijs van een goed wanneer andere factoren worden constant gehouden (cetris peribus). Dit betekent dat naarmate de prijs stijgt, de vraag afneemt.) en Veblen-goederen (die de wet van de vraag overtreden).
Naast Veblen-goederen zijn Giffen-goederen een ander type niet-gewone goederen die in strijd zijn met de wet van de vraag. In tegenstelling tot Veblen-goederen zijn Giffen-goederen niet-luxeproducten met een laag inkomen en weinig substituten.
Het is moeilijker om Giffen-goederen te identificeren dan Veblen-goederen. Giffen-goederen gaan ook uit van een stijgende vraagcurve, maar hun vraag wordt beïnvloed door inkomensdruk (inkomenseffect Inkomenseffect Inkomenseffect verwijst naar de verandering in de vraag naar een goed als gevolg van een verandering in het inkomen van een consument. Het is belangrijk op te merken dat we ons alleen bezighouden met het relatieve inkomen, dat wil zeggen inkomen in termen van marktprijzen.) en het ontbreken van nauwe substituten (substitutie-effect Substitutie-effect Het substitutie-effect verwijst naar de verandering in de vraag naar een goed als gevolg van een verandering in de relatieve prijs van het goed in vergelijking met die van andere vervangende goederen. Wanneer de prijs van een goed bijvoorbeeld stijgt, schakelen consumenten over van het goede naar de goedkopere vervangers.). Enkele voorbeelden van Giffen-goederen zijn rijst, tarwe en brood,die over het algemeen essentiële goederen zijn.
Veblen Good - Snob Effect
De abnormale vraag naar Veblen-producten wordt beïnvloed door het snobeffect, een situatie waarin consumenten de voorkeur geven aan exclusieve producten die verschillen van de producten die doorgaans de voorkeur genieten. Het leidt tot een grotere vraag naar een product wanneer de prijs stijgt.
Als de prijs van het product daalt, neemt de snob-aantrekkingskracht ervan af, waardoor het minder aantrekkelijk wordt voor rijke consumenten. Over het algemeen geldt dat hoe minder items op de markt beschikbaar zijn, hoe hoger hun snobwaarden zijn. Veblen-goederen zijn een typisch soort product met een snob-waardestatus.
De snobwaarde van een product kan worden geïdentificeerd aan de hand van de vraagcurve. Vraagcurve De vraagcurve is een regel die laat zien hoeveel eenheden van een goed of dienst tegen verschillende prijzen worden gekocht. De prijs wordt uitgezet op de verticale (Y) -as terwijl de hoeveelheid wordt uitgezet op de horizontale (X) -as. . Soms kan een Veblen-product een neerwaartse vraagcurve aannemen en de kenmerken vertonen van normale goederen tegen lagere prijzen. Wanneer de prijs boven een bepaald niveau komt, begint het snobeffect een rol te spelen bij het naar boven draaien van de vraagcurve. Het product verandert in een Veblen-goed en begint snob-waarde aan te nemen.
In het onderstaande diagram is het product, wanneer de prijs lager is dan P1, gewoon een normaal goed waarvoor de klanten eerder bereid zijn te kopen wanneer de prijs lager wordt. Wanneer de prijs hoog genoeg is (boven het niveau van P1), wordt het product een Veblen-product en zijn de klanten eerder bereid hogere prijzen te betalen vanwege het exclusieve karakter en het statussymbool. De prijs die de klanten bereid zijn te betalen boven het prijsniveau van een normaal goed (P1) is de snobwaarde van dat product.
Smartphones zijn bijvoorbeeld in het algemeen normale goederen. Consumenten zijn prijsgevoelig en zijn eerder bereid om tegen lagere prijzen te kopen. Wanneer de prijs van een smartphone, zoals de Lamborghini of Vertu, boven een bepaald niveau komt, wordt de telefoon een Veblen-goed en wordt de vraag gedreven door het snobeffect.
Veblen Goede en opvallende consumptie
Opvallende consumptie is een ander relevant concept van Veblen-goederen. Het vertegenwoordigt de aankoop van goederen en diensten om iemands economische macht en sociale status te tonen, ingegeven door het verlangen naar prestige.
Het concept van opvallende consumptie wordt ook geïdentificeerd door Thorstein Veblen in zijn boek The Theory of the Leisure Class (1899). In de praktijken van opvallende consumptie maakt een hogere prijs een product aantrekkelijker vanwege zijn statussymbool, wat de kenmerken van Veblen-goederen vanuit een sociologisch perspectief verklaart.
Oorspronkelijk wordt het concept van opvallende consumptie uitsluitend toegepast op de hogere (vrijetijds) klasse. Met verbeteringen in de levensstandaard in de twintigste eeuw, is dergelijk sociaaleconomisch gedrag ook waar te nemen bij de middenklasse die over een discretionair inkomen beschikt. Sommige onderzoeken vonden ook opvallende consumptie die veel voorkomt in de lagere klasse, bijvoorbeeld de aankoop van extra grote sieraden door mensen met een lager inkomen.
Aanvullende bronnen
Finance is de officiële aanbieder van de wereldwijde Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ CBCA ™ -certificering De Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ -accreditatie is een wereldwijde standaard voor kredietanalisten die betrekking heeft op financiën, boekhouding, kredietanalyse en cashflowanalyse , convenantmodellering, terugbetalingen van leningen en meer. certificeringsprogramma, ontworpen om iedereen te helpen een financiële analist van wereldklasse te worden. Om uw carrière verder te ontwikkelen, zijn de onderstaande aanvullende bronnen nuttig:
- Economie van productie Economie van productie Productie verwijst naar het aantal eenheden dat een bedrijf in een bepaalde periode produceert. Vanuit micro-economisch oogpunt een bedrijf dat efficiënt opereert
- Vraag en aanbod Vraag en aanbod De wetten van vraag en aanbod zijn micro-economische concepten die stellen dat in efficiënte markten de geleverde hoeveelheid van een goed en de hoeveelheid die van dat goed wordt gevraagd, aan elkaar gelijk zijn. De prijs van dat goed wordt ook bepaald door het punt waarop vraag en aanbod aan elkaar gelijk zijn.
- Opvallende consumptie Opvallende consumptie Opvallende consumptie is het tonen van opzichtige rijkdom om status en reputatie in de samenleving te verwerven. De theorie werd voor het eerst besproken door de Amerikaanse econoom en socioloog Thorstein Veblen in zijn boek "The Theory of the Leisure Class" in 1899.
- Netwerkeffect Netwerkeffect Het netwerkeffect is een fenomeen waarbij huidige gebruikers van een product of dienst er op de een of andere manier baat bij hebben wanneer het product of de dienst door extra gebruikers wordt overgenomen. Dit effect wordt door veel gebruikers gecreëerd wanneer waarde wordt toegevoegd aan hun gebruik van het product. Het grootste en bekendste voorbeeld van een netwerkeffect is internet.
