Antidumpingrecht is een tarief Tarief Een tarief is een vorm van belasting die wordt geheven op geïmporteerde goederen of diensten. Tarieven zijn een veel voorkomend element in de internationale handel. De belangrijkste doelen van het opleggen van invoer die in het buitenland is vervaardigd en die onder de reële marktwaarde wordt geprijsd. Reële waarde De reële waarde verwijst naar de werkelijke waarde van een actief - een product, voorraad of effect - dat is overeengekomen door zowel de verkoper als de koper. De reële waarde is van toepassing op een product dat wordt verkocht of verhandeld op de markt waar het thuishoort of onder normale omstandigheden - en niet op een product dat wordt geliquideerd. van soortgelijke goederen op de binnenlandse markt. De regering legt antidumpingrechten op buitenlandse importen in als ze van mening is dat de goederen - door de lage prijzen - op de binnenlandse markt worden "gedumpt".Antidumpingrechten worden ingesteld om lokale bedrijven en markten te beschermen tegen oneerlijke concurrentie door invoer uit het buitenland.
Het recht is geprijsd op een bedrag dat gelijk is aan het verschil tussen de normale kosten van de producten in het importerende land en de marktwaarde van soortgelijke goederen in het exporterende land of andere landen die soortgelijke producten produceren. Het antidumpingrecht kan variëren van 0% tot 550% van de factuurwaarde van de goederen.
Rol van de WTO bij het reguleren van antidumpingmaatregelen
De Wereldhandelsorganisatie (WTO) speelt een cruciale rol bij de regulering van antidumpingmaatregelen. Als internationale organisatie reguleert de WTO geen bedrijven die worden beschuldigd van het plegen van dumpingactiviteiten, maar heeft zij de macht om te reguleren hoe regeringen reageren op dumpingactiviteiten op hun grondgebied.
Sommige regeringen reageren soms hard op buitenlandse bedrijven die zich bezighouden met dumpingactiviteiten door strafrechtelijke antidumpingrechten in te voeren op buitenlandse importen, en de WTO kan komen om te bepalen of de acties echt zijn, of dat ze indruisen tegen het WTO-principe van de vrije markt. is een economisch systeem dat het privébezit van bedrijven die actief zijn om winst te genereren, mogelijk maakt en aanmoedigt. Het kapitalisme, ook bekend als het marktsysteem, wordt gekenmerkt door particuliere eigendomsrechten op grond, concurrerende markten, de stabiele rechtsstaat en vrij opererende kapitaalmarkten.
Volgens de antidumpingovereenkomst van de WTO is dumping legaal, tenzij het dreigt te leiden tot aanmerkelijke schade op de binnenlandse markt van het invoerende land. Ook verbiedt de organisatie dumpen wanneer de actie materiële vertraging op de binnenlandse markt veroorzaakt.
Wanneer er sprake is van dumping, staat de WTO de regering van het getroffen land toe juridische stappen te ondernemen tegen het land van dumping, zolang er bewijs is van daadwerkelijke materiële schade voor industrieën op de binnenlandse markt. De overheid moet aantonen dat er sprake is van dumping, de omvang van de dumping in termen van kosten en de schade of dreiging schade toe te brengen aan de binnenlandse markt.
Berekening van het antidumpingrecht
De WTO-antidumpingovereenkomst stelt regeringen in staat om op een manier te handelen die geen onderscheid maakt tussen handelspartners en het DATT 1994-principe eerbiedigt bij de berekening van het recht. Het principe van de GATT 1994 geeft een aantal richtlijnen om de handel tussen leden van de WTO te regelen. Het vereist dat ingevoerde goederen niet worden onderworpen aan binnenlandse belastingen die de kosten van binnenlandse goederen overschrijden.
Het vereist ook dat geïmporteerde goederen op dezelfde manier worden behandeld als binnenlandse goederen volgens nationale wet- en regelgeving. Het stelt de regering echter in staat een heffing op te leggen op buitenlandse importen als deze de geconsolideerde tarieven overschrijden en schade dreigen te berokkenen aan de binnenlandse markt.
Er zijn verschillende manieren om te bepalen of een geïmporteerd product licht of zwaar is gedumpt en hoeveel rechten moeten worden toegepast. De eerste methode is om het antidumpingrecht te berekenen op basis van de normale prijs van het product.
Het tweede alternatief is om de prijs te gebruiken die voor hetzelfde product in rekening wordt gebracht, maar in een ander land. Het laatste alternatief is om het recht te berekenen op basis van de totale productkosten, uitgaven en de winstmarges van de fabrikant. Winstmarge In de boekhouding en financiën is de winstmarge een maatstaf voor de inkomsten van een bedrijf in verhouding tot de inkomsten. De drie belangrijkste winstmarge-statistieken zijn brutowinst (totale omzet minus kosten van verkochte goederen (COGS)), bedrijfswinst (inkomsten minus COGS en bedrijfskosten) en nettowinst (omzet minus alle kosten).
Voorbeelden van dumpingsgevallen in de Verenigde Staten
Onlangs is er een toename geweest in het aantal antidumpingzaken dat door Amerikaanse bedrijven is aangespannen. Lokale bedrijven vertrouwen op antidumpingwetten om oneerlijke concurrentie van in het buitenland vervaardigde invoer onder de marktwaarde te beperken. De International Trade Commission (ITC) legt de antidumpingrechten op op basis van de aanbevelingen van het Amerikaanse ministerie van Handel.
1. Flat panel beeldschermen gedumpt door Japanse bedrijven in 1991
Naar aanleiding van klachten van Amerikaanse bedrijven over het dumpen van flat panel display (FPD) -schermen door Japanse bedrijven, oordeelde het Commerce Department dat Japanse bedrijven aansprakelijk waren voor het dumpen van de FPD-schermen op de Amerikaanse markt. Daarom startte de ITC begin 1991 een onderzoek en ontdekte het bureau dat Japanse bedrijven FPD-schermen dumpten, wat materiële schade veroorzaakte aan Amerikaanse bedrijven. De ITC adviseerde een antidumpingrecht van 62,5% op FPD-schermen geïmporteerd uit Japan.
2. Dumping van staal door Chinese bedrijven in 2015
Grote Amerikaanse staalproducenten dienden klachten in bij het Amerikaanse ministerie van Handel over het dumpen van staal door Chinese bedrijven op Amerikaanse markten. De Amerikaanse bedrijven klaagden dat de grote invoer van staal tot oneerlijke concurrentie leidde, aangezien de invoer oneerlijk laag was in prijs.
De ITC onderzocht de beschuldigingen op aanbeveling van het Ministerie van Handel om erachter te komen of er op de binnenlandse markt letsel of dreiging van letsel bestond. Het bureau oordeelde dat de Chinese bedrijven schuldig waren aan het dumpen van staalproducten en dat het de Amerikaanse bedrijven materiële schade had berokkend. De ITC heeft een invoerrecht van 500% opgelegd op geselecteerde staalimport uit China om de binnenlandse staalindustrie te beschermen.
Gerelateerde metingen
Finance biedt de Financial Modelling & Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma voor diegenen die hun carrière naar een hoger niveau willen tillen. Om te blijven leren en uw carrière vooruit te helpen, zijn de volgende financiële bronnen nuttig:
- Cost of Goods Manufactured (COGM) Cost of Goods Manufactured (COGM) Cost of Goods Manufactured, ook bekend als COGM, is een term die in de managementboekhouding wordt gebruikt en verwijst naar een schema of overzicht dat de totale productiekosten voor een bedrijf tijdens een specifieke periode.
- Koopkrachtpariteit (PPP) Koopkrachtpariteit Het concept van koopkrachtpariteit (PPP) wordt gebruikt om multilaterale vergelijkingen te maken tussen de nationale inkomens en levensstandaard van verschillende landen. Koopkracht wordt gemeten aan de hand van de prijs van een bepaalde korf met goederen en diensten. Pariteit tussen twee landen impliceert dus dat een munteenheid in één land zal kopen
- Handelsbelemmeringen Handelsbelemmeringen Handelsbelemmeringen zijn wettelijke maatregelen die in de eerste plaats worden ingevoerd om de binnenlandse economie van een land te beschermen. Ze verminderen doorgaans de hoeveelheid goederen en diensten die kunnen worden geïmporteerd. Dergelijke handelsbelemmeringen nemen de vorm aan van tarieven of belastingen en
- Verrekenprijzen Verrekenprijzen Verrekenprijzen verwijzen naar de prijzen van goederen en diensten die worden uitgewisseld tussen algemeen gecontroleerde juridische entiteiten binnen een onderneming. Als een dochteronderneming bijvoorbeeld goederen verkoopt of diensten verleent aan de holding, wordt de aangerekende prijs verrekenprijs genoemd.
