De IFRS versus US GAAP verwijst naar twee boekhoudnormen en -principes die door landen in de wereld worden gevolgd met betrekking tot financiële rapportage. Meer dan 110 landen volgen de International Financial Reporting Standards (IFRS) IFRS-standaarden IFRS-standaarden zijn International Financial Reporting Standards (IFRS) die bestaan uit een reeks boekhoudregels die bepalen hoe transacties en andere boekhoudkundige gebeurtenissen in de jaarrekening moeten worden gerapporteerd. Ze zijn ontworpen om de geloofwaardigheid en transparantie in de financiële wereld te behouden, wat uniformiteit bij het opstellen van financiële overzichten bevordert.
Aan de andere kant zijn de Generally Accepted Accounting Principles (GAAP) opgesteld door de Financial Accounting Standards Board om beursgenoteerde bedrijven in de Verenigde Staten te begeleiden bij het samenstellen van hun jaarrekening. Drie financiële overzichten De drie financiële overzichten zijn de resultatenrekening, de balans , en het kasstroomoverzicht. Deze drie kernverklaringen zijn ingewikkeld.
Definitie van termen
1. IFRS
De IFRS is een reeks standaarden die is ontwikkeld door de International Accounting Standards Board (IASB). De IFRS bepaalt hoe bedrijven over de hele wereld hun jaarrekening opstellen. In tegenstelling tot de GAAP, dicteert de IFRS niet precies hoe de financiële overzichten moeten worden opgesteld, maar biedt het alleen richtlijnen die de normen harmoniseren en het boekhoudproces uniform maken over de hele wereld.
Zowel individuele als zakelijke investeerders kunnen de jaarrekening van een bedrijf analyseren en een weloverwogen beslissing nemen over het al dan niet investeren in het bedrijf. De IFRS worden gebruikt in de Europese Unie, Zuid-Amerika en in sommige delen van Azië en Afrika.
2. GAAP
De GAAP is een reeks principes die bedrijven in de Verenigde Staten moeten volgen bij het opstellen van hun jaarrekening. De maatregelen hebben een gezaghebbende benadering van het boekhoudproces, zodat er minimale of geen inconsistentie zal zijn in de financiële overzichten die door openbare bedrijven worden ingediend bij de Amerikaanse Securities and Exchange Commission (SEC) Securities and Exchange Commission (SEC) De Amerikaanse Securities and Exchange Commission , of SEC, is een onafhankelijk agentschap van de Amerikaanse federale overheid dat verantwoordelijk is voor het implementeren van federale effectenwetten en het voorstellen van effectenregels. Het is ook verantwoordelijk voor het onderhoud van de effectenindustrie en de aandelen- en optiebeurzen.Dit stelt investeerders in staat om onderlinge vergelijkingen te maken van financiële overzichten van verschillende beursgenoteerde bedrijven om een weloverwogen beslissing te nemen over investeringen.
Belangrijkste verschillen tussen IFRS en US GAAP
Hieronder volgen enkele manieren waarop IFRS en GAAP verschillen:
1. Behandeling van inventaris
Een van de belangrijkste verschillen tussen deze twee boekhoudnormen is de boekhoudmethode voor voorraadkosten. Onder IFRS is de LIFO (Last in First out) Last-In First-Out (LIFO) De Last-in First-out (LIFO) -methode voor voorraadwaardering gebaseerd op de praktijk van activa die als laatste worden geproduceerd of verworven. uitgeschreven. Met andere woorden, volgens de LIFO-methode worden de laatst gekochte of geproduceerde goederen eerst verwijderd en als kosten in rekening gebracht. Daarom blijven de oude voorraadkosten volgens de methode voor het berekenen van de voorraad niet toegestaan, terwijl onder de GAAP ofwel de LIFO of FIFO (First in First-out) First-In First-Out (FIFO) The First-In First-Out ( FIFO) methode voor voorraadwaardering is gebaseerd op de praktijk om de verkoop of het gebruik van goederen in dezelfde volgorde te laten volgen waarin ze zijn gekocht. Met andere woorden, onder de FIFO-methode,de vroegst gekochte of geproduceerde goederen worden als eerste afgevoerd en als kosten in rekening gebracht. De meest recente kostenresteringsmethode kan worden gebruikt voor het schatten van de voorraad.
De reden om LIFO niet te gebruiken onder de IFRS-boekhoudnorm is omdat het geen nauwkeurige voorraadstroom vertoont en mogelijk lagere inkomstenniveaus laat zien dan het geval is. Aan de andere kant stelt de flexibiliteit om FIFO of LIFO onder GAAP te gebruiken bedrijven in staat om de methode te kiezen die het handigst is bij het waarderen van voorraad.
2. Immateriële activa
De behandeling van immateriële activa zoals onderzoek en goodwill komt ook aan de orde wanneer onderscheid wordt gemaakt tussen IFRS versus US GAAP-normen. Onder IFRS worden immateriële activa alleen opgenomen als ze een toekomstig economisch voordeel zullen hebben. Op deze manier kan het actief worden beoordeeld en een geldwaarde krijgen. GAAP daarentegen erkent immateriële activa tegen hun huidige reële marktwaarde en er worden geen aanvullende (toekomstige) overwegingen gemaakt.
3. Regels versus principes
Het andere verschil tussen IFRS en GAAP is de manier waarop ze de boekhoudkundige processen beoordelen, dwz of ze gebaseerd zijn op vaste regels of principes die enige ruimte voor interpretaties bieden. Onder GAAP worden voor het boekhoudproces zeer specifieke regels en procedures voorgeschreven, die weinig ruimte bieden voor interpretatie. De maatregelen zijn bedoeld om te voorkomen dat opportunistische entiteiten uitzonderingen creëren met als doel hun winst te maximaliseren.
Integendeel, IFRS zet principes uiteen die bedrijven dienen te volgen en naar hun beste oordeel te interpreteren. Bedrijven hebben enige speelruimte om verschillende interpretaties van dezelfde situatie te maken.
4. Erkenning van opbrengsten
Met betrekking tot de manier waarop inkomsten worden erkend, is IFRS algemener in vergelijking met GAAP. Dit laatste begint met het bepalen of er inkomsten zijn gerealiseerd of verdiend, en het heeft specifieke regels over hoe inkomsten worden erkend in meerdere bedrijfstakken.
Het uitgangspunt is dat opbrengsten pas worden verantwoord als de ruil van een goed of dienst is voltooid. Zodra een goed is uitgewisseld en de transactie is erkend en geregistreerd, moet de accountant rekening houden met de specifieke regels van de branche waarin het bedrijf actief is.
Omgekeerd is IFRS gebaseerd op het principe dat opbrengsten worden verantwoord wanneer de waarde wordt geleverd. Het groepeert alle transacties van inkomsten in vier categorieën, namelijk de verkoop van goederen, onderhanden projecten, levering van diensten of het gebruik van de activa van een andere entiteit. Bedrijven die IFRS-boekhoudnormen gebruiken, gebruiken de volgende twee methoden om inkomsten te erkennen:
- Herken opbrengsten als de kosten die tijdens de rapportageperiode kunnen worden terugverdiend
- Voor contracten worden opbrengsten opgenomen op basis van het percentage van het gehele contract dat is voltooid, de geschatte totale kosten en de waarde van het contract. Het bedrag van de opgenomen omzet moet gelijk zijn aan het percentage van het werk dat is voltooid.
5. Classificatie van verplichtingen
Bij het opstellen van financiële overzichten op basis van de GAAP-boekhoudnormen, worden verplichtingen geclassificeerd in kortlopende of langlopende verplichtingen, afhankelijk van de duur die het bedrijf krijgt om de schulden af te lossen.
Schulden die het bedrijf verwacht binnen de komende 12 maanden af te lossen, worden geclassificeerd als kortlopende schulden, terwijl schulden met een aflossingsperiode langer dan 12 maanden worden geclassificeerd als langlopende schulden.
In IFRS is er echter geen duidelijk onderscheid tussen verplichtingen, dus worden kortlopende en langlopende verplichtingen samen gegroepeerd.
Aanvullende bronnen
Bedankt voor het lezen van de financiële gids voor IFRS versus US GAAP-boekhoudnormen. Finance is de officiële aanbieder van de Financial Modelling and Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma, ontworpen om iedereen om te vormen tot een financiële analist van wereldklasse.
Om uw kennis van financiële analyse te blijven leren en ontwikkelen, raden we de onderstaande aanvullende financiële bronnen ten zeerste aan:
- Accrual-principe Accrual-principe Het accrual-principe is een boekhoudkundig concept dat vereist dat transacties worden geregistreerd in de periode waarin ze plaatsvinden, ongeacht de periode waarin de werkelijke kasstromen uit de transactie worden ontvangen. Het idee achter het opbouwprincipe is dat financiële gebeurtenissen gepaard gaan met het matchen van inkomsten
- Gecontroleerde financiële overzichten Gecontroleerde financiële overzichten Openbare bedrijven zijn wettelijk verplicht om ervoor te zorgen dat hun financiële overzichten worden gecontroleerd door een geregistreerde CPA. Het doel van de onafhankelijke audit is om zekerheid te bieden dat het management een jaarrekening heeft gepresenteerd die geen materiële fouten bevat. Gecontroleerde financiële overzichten helpen besluitvormers
- Due diligence Due diligence Due diligence is een proces van verificatie, onderzoek of audit van een potentiële deal of investeringsmogelijkheid om alle relevante feiten en financiële informatie te bevestigen, en om al het andere dat naar voren is gebracht tijdens een fusies en overnames of een investeringsproces te verifiëren. De due diligence is voltooid voordat een deal wordt gesloten.
- Soorten SEC-deponeringen Soorten SEC-deponeringen De Amerikaanse SEC verplicht beursgenoteerde bedrijven om verschillende soorten SEC-deponeringen in te dienen. Formulieren zijn onder meer 10-K, 10-Q, S-1, S-4, zie voorbeelden. Als u een serieuze investeerder of financiële professional bent, zal het kennen en kunnen interpreteren van de verschillende soorten SEC-aanmeldingen u helpen bij het nemen van geïnformeerde investeringsbeslissingen.
